Mijn naam is Han van der Leeuw. Geboren en getogen in Sittard en al heel lang muzikaal actief. In mijn jeugd zong en speelde ik gitaar en percussie bij de Sittardse Booger Band. Heel veel lol mee gehad en een aantal keren op de Markt in Sittard mogen spelen.

Vanaf mijn 25e is het stil geworden en heb ik jáááren niet meer actief aan muziek gedaan. Tot 2004, toen mijn toen 9-jarige dochter op zolder mijn oude Hagstrom gitaar vond.

Heb toen het spelen en zingen weer opgepakt. In 2012 ben ik gaan spelen en zingen bij The Old Dogs. Daar ben ik de jongste en we spelen vooral covers van o.a. ZZ Top, The Rolling Stones, U2 en véééél bluesnummers.

In december zag ik een advertentie van Doemediemaar die op zoek waren naar een nieuwe zanger. Wow, dat leek me wel wat en ik reageerde. Na een lang en intensief 😊 auditietraject werd ik aangenomen en ben ik die nieuwe zanger van Doemediemaar.

Goede muzikanten maar vooral fijne kerels waarmee ik een goede click heb. Ik heb er daarom erg veel zin in, en ik studeer hard om me de te gekke Nederpop nummers eigen te maken. Zien we elkaar bij een optreden??

Mijn naam is Rob Helwig, geboren en getogen in Stein (Zuid Limburg) en van kleins af aan is mij muziek met de paplepel ingegoten. Daarom werd ik al vroeg op orgel les gezet. Ik was niet zo’n vlijtige leerling ik vond het veel leuker om uren te klooien met allerlei drumritmes en geluiden die op het orgel zaten. Niet geheel verwonderlijk dat mijn interesse uiteindelijk zich verplaatste van orgel naar synthesizers.

Mijn eerste ervaring op het gebied van samen met anderen spelen was met een vriend van school samen “Sailing” van Rod Steward spelen. Hij op gitaar, ingeplugd in het orgel en samen urenlang tokkelen met dat ene nummer. Samen startte we onze eerste band genaamd “Rejoice”.

Na deze eerste band ben ik bij o.a. band gaan spelen genaamd “Freetime” deze band bestond uit onder meer blazers. We maakte muziek van bijvoorbeeld Mezzoforte en Level 42. Heerlijk swingende muziek dus.

Daarna ben ik terecht gekomen bij de revue rock groep “la Visage”. Vervolgens richtte ik samen met vrienden de band genaamd “Flushing the toilet” op waarmee we naast rock covers ook eigen Nederlandstalige nummers maakte.

Na deze band ben ik in een gelegenheid formatie gestapt genaamd “Toe Maar”. Deze band werd eigenlijk opgericht om eenmalig een optreden te geven in het legendarische “Lof der Zotheid” in de Putstraat in Sittard. We speelde alleen nummers van Doe Maar en hadden samen de grootste lol op het podium. Daarna werden we geheel onverwacht voor allerlei optredens gevraagd.

Na jaren niet echt meer actief te hebben gespeeld in een band, zag ik ineens een advertentie voor het oprichten van een Nederpop band. Omdat Nederpop me sowieso aantrok om te spelen heb ik me aangemeld en uiteindelijk werd “DoeMeDieMaar” een feit.

Heerlijk Nederpop knallen en het publiek lekker mee laten zingen, vanaf de eerste toon, geweldig toch en dat in een band met oprecht leuke gasten, wat wil je nog meer..

Mijn naam is Rob Kersemakers. Geboren in Sittard en sinds 1991 speel ik al gitaar, toen geïnspireerd door het op televisie zien van het Queen concert in Boedapest.

Als autodidact begonnen maar later via de muziekschool verder gegaan. Zo ben ik de lokale bands Tin Pan Alley en Tracks ingerold, en daar veel mee beleefd en gespeeld. Toen de leden van Tracks uit waren gewaaierd, wat minder gespeeld een langere tijd.

Nadat ik bij een nieuwe band een tijdje had gespeeld, ben ik in 2017 ter vervanging toevallig een avond bij DoeMeDieMaar terecht gekomen. Met wat kladblaadjes wat nummers mee mogen spelen en daarna nooit meer weggegaan.

De muziek beviel me meteen omdat het eens wat anders was dan de typische nummers die je vaak als covers voorbij ziet komen. Mijn muziek smaak is heel breed van Pink Floyd, naar Queen, naar Dream Theater en zelfs Nederpop. Vaak zoek ik concerten op om inspiratie op te doen.

Met de muzikanten in DoeMeDieMaar, putten we uit Nederpop uit vele richtingen en brengen dat naar voren in onze optredens. We zijn altijd benieuwd wat jullie als publiek graag zouden willen horen in het repertoire, laat ons gerust iets weten !!!!!

Mijn naam is Jan Janssens, geboren en getogen in Roermond. Op jonge leeftijd vond mijn opa dat er ritmegevoel in zat, en aangezien opa bij de Fanfare OLV In ‘t Zand speelde, mocht ik ook bij de drumband toen ik 6 jaar was. Van daaruit was het slagwerk van de fanfare de eerstvolgende logische stap.

De muziekschool zorgde voor uitbreiding van kleine trom naar drumstel, en al snel was ik de drummer van Exion.

Een jaar of 5 in half Limburg gespeeld, en zelfs op de bonnefooi een toernee gemaakt langs de Nederlandse kust, waar we in kroegen speelden voor wat te eten en drinken en een slaapplaats, meestal in diezelfde kroeg weer. We speelden jaren 80 cover hits.

Nadat iedereen in de band ging studeren en uitzwerven, was de band snel ten einde. Drumstel verkocht uiteindelijk en begonnen met andere interesses.

Tot enkele jaren geleden in Maasniel op de kermis een paar vrienden het idee hadden om een band op te richten: Bonbon (Band Oet Neel). In eerste instantie nog nee gezegd, maar na enkele maanden begon het toch weer te jeuken. De drummer, Martin, kende ik nog van de fanfare, dus eens gevraagd of ik een keertje op zijn drumstel mocht rammelen? Ik werd meteen bij de band uitgenodigd, mocht een paar keer meerepeteren en uiteindelijk ook weer een optreden gedaan op een klein gezellig festival in Belgie als vervanger van Martin.

Dat was voldoende om zelf weer een drumstel aan te schaffen en voor mezelf weer te gaan oefenen. Bij café Schlicher waren iedere zondag jam sessies, en zo leerde ik andere muzikanten kennen, en ontdekte ik weer het plezier van lekker samen muziek maken. Af en toe uithelpen bij BonBon en inmiddels geluidsman geworden bij #Maximahl werd de liefde voor muziek weer aangewakkerd.

Net op dat moment kwam ook de vraag van Rob Helwig of ik zin had om te komen drummen bij DoeMeDieMaar. Ik heb er ff over nagedacht, ook of dat mijn muziek was, maar was al heel snel verkocht. Mijn muzieksmaak is heel breed en gevarieerd van Rush, Marillion, Simple Minds, maar ook Muse, Placebo door tot jazzrock en jaren 70/80/90 pop.

Het plezier dat we hebben met de repetities hopen we heel snel over te brengen op het podium. Ik heb het gemist om weer muziek te maken, en hoop dat snel met jullie te delen.

Danny Aipassa is de naam. Vroeger op verjaardagsfeesten of gewoon op bezoek bij familie of vrienden was er altijd wel een instrument in de buurt. Er werd dan altijd wel muziek gemaakt. Gitaar spelen heb ik van mijn ooms geleerd. Zowel aan moeders als aan vaders kant van de familie speelde wel iemand gitaar. Muziek werd er dus met de paplepel ingegooid zeg maar.

Mijn eerste bandje was ergens eind jaren 70 begin jaren 80. We hadden 4 gitaristen (waar ik er één van was) een drummer, een percussionist, een zanger een een paar zangeressen. Allemaal van ongeveer dezelfde leeftijd. Een greep uit ons repertoire destijds: molukse traditionals, Blue Bayou (Linda Rondstadt), Le freak (Chic), Dansa (Massada), I can see Clearly now (Johnny Nash)…

Het was allemaal leuk en aardig maar we misten toch nog iets…. Een bassist. Niemand wilde die taak op zich nemen omdat je dan “maar” de bassist was. Dat was (toen) niet cool. Uiteindelijk heb ik toegegeven (ook omdat de rest beter gitaar speelde dan ik 😜 ) Daar is de liefde voor de basgitaar begonnen.

Door de 80er en begin jaren 90 heen waren er wat wisselingen in de band en het repertoire werd wat uitgebreider/breder. Zo kwamen er meer top 50 songs bij zoals nummers van Paul Young, Simply Red, UB40, Spandau ballet, Jimmy Cliff en meer. We traden voornamelijk op op molukse feesten/bruiloften. Dit heb ik tot mijn begin 20er jaren gedaan. Daarna werd het even stil betreft muziek maken. (Iets met andere interesses of zo….)

Totdat in 2010/2011 (weet niet meer precies wanneer) mijn oom mij vroeg of ik interesse had om met zijn oude band, The Rolling Beats/The Ambs een optreden te doen. Natuurlijk had ik dat. Na dat optreden volgden er meer. Ik vond het geweldig om met mijn ooms (Jimmy en Tinus Tatipata) op de bühne te staan. Repertoire: Stones, Beatles, Soul, molukse traditionals. Dit heb ik een jaar of 5 gedaan.

En toen werd het weer even stil. Maar het bleef toch kriebelen. Totdat ik de oproep zag voor een nieuw op te starten nederpop band. In het begin twijfelde ik even. Nederpop, is dat wel wat voor mij. Ach ja waarom ook niet. Dus ik heb gereageerd en sindsdien ben ik dus de bassist van DoeMeDieMaar. Gewoon omdat ik het leuk vind.

Hou onze FB pagina in de gaten voor meer nieuws.

Ik hoop jullie te zien tijdens één van onze optredens.

Tot dan!